DEĞİŞİM

Bir muhterem Meslektaş Ağabeyim, Abdurrahman Bey, şu üç prensipi zikrederdi.. kendini bil, haddini bil ve değişimi kavra.. yıllar sonra değişimi kavradım değişim ve anladım ki değişme  ne yineleme ne de yenilemedir fakat hem yineleme hem yenilemedir. YineleNme ve YenileNme olunca eleme ve eleştirmeleri kendine dokundurur. Önemli olanda bu değil mi ?

Değişim (havl)  de'me (kal)  ve iş'leme (kal) eş zamanlısının deyişim (kavl)  ile birlikte oluşturduğu TAHAVVÜL VE TAKAVVÜL’ün ard zamanlısıdır.. fark ve kadr, rasat ve rabas, vehim ve hayal, emel ve hatır, işaret ve delalet, ciddiyet ve reddiyet ve fikir ve zikir gibi pek çok "çizgi"lerin bileşkesidir.. fakat bu çizgi'yi izleyecek "dil"i oluşturmadıkça klasik anlam sürücü ile, gereği kadar, kavranılmaz  ve geleneksel anlatım aygıtı ile, yeteri kadar,  anlatılmaz.

Değişim, daha çok geçmiş sorunların çözüm olan geleneğin şimdi en başat soruna haline dönüştüğünde gerekir ve geçerlidir.  Mevcut çare ve çözümlerin  ZAMANIN DEĞİŞMESİNDEN  nedeniyle yetersiz hale geldiğinden dolayı.. insanların değişimi kavramamasından dolayı..  kişilerin alışkanlıklarından kurtulamamasından dolayı.. ve daha bilmediğimiz sebeplerden dolayı  yetersiz hale gelirler.. Bu durumda kutsallık kazanan alışkanlıklar veya kutsal görünen  gelenekler insanın yolunu keserler. Böylece kaçınılmaz değişimde onların başını keser tarih çöplüğüne atar. Bu demek değildir ki elde değişmez değil daim diri  tutan eskimez gelenekler ve yöntemler   ve yaşam veren kutsallık ve ilkeler  yoktur.  Vardır. Ancak bunu var sayılanlardan ayırmakta bir imamet, bir yetke ve bir otorite işidir. 

Değişim başlatma ve bitirme arasında farktır ki bunu  hem  yineleme ve hem de  yenilemenin bulunması ifade eder. Yenileme olsaydı bu yenileme olurdu oysa YENİLEME yinelemeyi taşırsa bu değişim  olur. Herkes bilir ki yinelemeden kurtularak  yeni bir faslı başlatma  GİRİŞİMİ  zordur ve yenilemenin çekiciliğine  kapılmadan gelişimi  SÜRDÜME  yani bitirme de kolay değildir.. yana hem YENİLEMEYE girişerek  başlatma hem  YİNELEMEYİ  sürdürerek bitirme zordur..  bu yüzden yeni bir alışkanlık kolay kolay kurulmaz yine bu yüzden  kurulan alışkanlık kolay kolay kurulmaz ve  bu yüzden  değişim kolay olmayan bir zorluktur.

Değişim, delişim ya da dilişim.. diyebileceğimiz bir bütünün parçasıdır. Lisan  hal ve kal tarafından gelişen bir havl ve kavl’dir. Değişim parçası olduğu DE-L-İŞ’im,  evrim ve devrim ile dönüşüm ve diriliş türlerini de içerir. Bu bir “dil”işim’dir. Cansızlar canlılara doğru akar.. bu bir değişimdir. Bitki ve Hayvan hayatından insan hayatına geçmek için zerreler ve hücreler RIZIK suretinden insanın bedenine akar.. bu bir değişimdir. Kainat kitabının kelimeleri..  varlıklar dünyasının  isimleri.. olaylar evreninin sıfatlarıdır.  Sözcükler  ve adlar nicel ve nitel sıfatlarla.. sözel ve sayısal vasıflarla dillendirdiğimiz evren ve insan ilimleri ortaya çıkarlar.

Kainatın birimleri  ve evrenin öğeleri bir alt halde bir üst hale geçer..  keza buna parelel olarak ta us ve uz yaşamında akıl ve kalb dünyasında yani GÖNÜL evreninde gönül gönüle akar.. buna rıza ve hoşnutluk denilir bu bir değişimdir. Bir insan başka bir insanı sever ve sayarsa ve muhabbet ve hürmetinde ciddi ve samimi olursa eşler birbirini evlad ebeveynini  severse bu gönülden gönüle akma sayesinden beşeriyetin insaniyet mertebesi yükselir ta insaniyet-i kübra olan İSLAMİYET sınıfına geçer, akar ve değişir. Salihler  velilere akar, veliler nebilere akar, nebiler nebiler nebisine akar.  

 İş’in değişimi YARATILIŞ..  de’menin değişimi BUYRULUŞ.. deyişimin değişimi DAYATIM ve değişimin değişimi de DENEYİM olur. Ciddi zikir ve reddi fikir değişimin temel araçlarıdır. Vehim ve hayal ile emel ve hatırın İLİM VE İRADE halinde değişimi  bir ömür boyu sürür.. biçimler değişir.. içerikler değişir.. tüm ömür boyunca süren yararlanma yatayının  üstünde yetkinleşme dikeyi yükselir. Fakat kontrollü değişim.. insanın kendi kendisini kontrol etmesi.. kendi manüple etmesi ve dilediği istikamette ilerlemesi kolay değildir.. çünkü iktidarımız itiyadımız kadar ihtiyarımız ise itimadımız kadardır.  İhtiyarımız ve iktidarımım Yaratanın ve  emir ve halkın denetiminde ve itiyadımız ve itimadımız izin ve inşanın güdümündedir.  Yani kader ve cebrin  dayatımı kadar kaza ve takdirin  deneyimi de vardır.. çünkü sorumluluk ve yükümlülük bunu  gerektirir..  fakat son sözü  kudret ve rahmetin itası  izzet ve hikmetin “ata” söyleyecektir.. çünkü Aklayan ve Bağışlayan O’dur.

Değişim üzerine söylenecek son söz, imanın küfre ve küfrün imana dönüşümüdür.. Bu çok acib devrim ve pek garib bir diriliştir. Biz devrimden sonra evrimlerle  ilerler, dirilişten sonra dönüşümleri yürürüz ve yürürken doğru yolu ararız. Yolculuk ise bir değişim değil midir.. Yürürken gerçek ile görünüşü ayırt etmek gerekmez mi ? Geriye doğru kaçan hareket gerçek değil görünür harekettir. Gerçek hareket görünenin değil gözlemcinin hareketidir ki o ileriye doğru gider.. Bu yüzden bazı gericiler kendilerini ilerici sanır ileriye gidenleri de gerici sanır.. gerçekten ilerici ileride olan ölüme doğru gider.. merdane ölümün yüzen bakar onda olumun güzelliğini görür.. Elbet bu aramakla olur.  Gerçi her zaman  aramakla bulunmaz fakat bulanlar arayanlardır.

Bu iletinin dizinin tablolarını Turan Bey için  yaptım..

Ey değişimleri DEĞİŞTİREN.. değişimimizi güzel hale değiştir.

Sağlıcakla alın.

Osmanziya