Resim .. öylesine çelici ki.. çekici değil ama... çelme ve çekme arasında ne fark var.. gözü çeken ile gönlü çelen elbette bir değildir.. çiçek ve böcek.. öylesine resmedilmiş ki sanki böcek çiçek.. çiçek ise böcek olmuş.. şunu söyle desek.. olur mu ? eril dişili çeler.. dişil ise erili çeker.


Cazibe çekimi ile calibenin çelimi arasında böyle farklara rağmen her ikisi de zecr eder.. zorlar insanı.. bu resim için bu sayfanın sahibine teşekkür ederim.. ancak bu resmi yapanı da tebrik etmek istiyorum..


Acaba kim yaptı ki.. sayfanın sahibi mi ?
Tebrik ve teşekkür arasında fark.. ise bize ZECR karşısında bulunan CEZRİ bir yere götürür..
Burada cezb karşısında "davet" çağrısı .. celb karşısında ise "dai" çığlığı vardır.. teşekküre davet eder öğrendiklerimiz.. kullandıklarımız.. yararlandıklarımız.. içimizde bir tebrik çığlığı çağlar iyiliklere.. güzelliklere.. yetkinliklere.. ve sair nimet ve a'la ihsan ve hüsünlere karşı..


Bilgi hem doğru hem gerçek olmalıdır..
buyruk hem iyi hem güzel bulunmalıdır…


işte bütün bu bilgiler ve buyruklar;

kutsallaştığında.. saltlaştığında.. koşulsuzlaştığında.. saltlaştığında..
mecazi olandan asli olana gittiğinde..
mevhum olandan hakiki olana yöneldiğinde..
izafi olandan mutlak olana yaklaştıında..
yanmamak için Elhümdülillah.. Sübhanallah.. Allahü Ekber.. deriz ve demeliyiz..

iştah.. iştiyak ya da merak ne ise de AŞK denilen köz’e vardığında adama için için yakar... yer bitirir.


Şimdi yukarıdaki resme karşılık ben de dediklerimden kablolar yar-atarak onlardan bir tablo yap-tım.. bakalım bu kimleri çelecek ve çekecek… bu benim yaptığım yârdir.

OSMANZİYA

NOT:

DUYGU sevgi ve saygı.. korku ve öfke.. kin ve düşmanlık.. bilgiden sonra sevgi ve sevgiden sonra hayret.. hayretten sonra mahviyet.. alanlarının açıldığı kabul edilir.. görsel ve işitsel duyulabilir dünyanın görsel ve duyumsal verileri aynı zaman düşünülebilir.. sevilebilir.. istenilebilir nesnelerdir.. ancak bunların sevgi.. bilgi.. istek oluşturmaları kimselere göre değişen nesnelerdir.. kimileri bazılarını duyarlı kimileri duyarsızdır.. kimileri aşk derecesinde bağlıdır.. kimileri için sadece bir gereksinimdir.. ancak insanların ağzından çıkan "aşk" ve "öz" sözcükleri ve bunları yüceltmeleri sadece boğazdan çıkan ses ve kulağa giren işitme olarak kalıyor ve zihinde ya da yürekte fazla bir derinliği olmayan köksüz duygular olarak kalıyor.. yeterince samimi duygu.. yeterince ciddi bir istek.. ve yeterince güçlü bir dilek haline gelmediği için günlerin içinde yitip kayboluyor.. belki bu durum gereksinim için doğaldır da arayış için normal değildir.. meşru ve makbul bir gereksinimin helal ve makul bir yoldan karşılanması elbette ciddi bir ibadettir insan için.. ancak insan olan insan bununla yetinmez ötesini de arar.. bu da yalvarı ve yakarılarımızın ilerletilmesin gerektirirler ki işte böyle dile ve dine doğru bir yolculuk başlar..





Düzenleyen osmanziya - 26-Nisan-2016 Saat 18:11