ÇALMAK İNSANIN İHTİYAÇ DUYDUĞU ŞEYİ OLMASI DEĞİL TAM AKSİNE İHTİYACI OLMADIĞI ŞEYİ YIĞIP BİRİKTİRMESİDİR demişseniz Ramazan GÜNDÜZ Hocam.. aslındma dediğiniz zenginin çalmaya zemin hazırlamasıdır.. insan bu çalışırken çalar.. çalıştırırken çalar.. her türlü çalmada HAKSIZ bir ALMA söz konusu oluyor.. çalma bir hazırdan alma ve beleşten edinme türü.. ancak çalmada ahlaka aykırı olmadan başka bir de hukuka muhalefette söz konusu. Zengin zekat vermezse toplumun malından çaldığını MARKSİZM artık değer kuramı ile göstermiştir. Kapitalzmin kurucuları Adam Keynes ve Rikardo gibi iktisatçılar ideal bir serbset piyasa toplumunda faiz haddinin sıfır (0) olacağını söylemiştir. Yani mükemmel bir toplumda para, para etmiyor. Nakid mal haline gelmiyor. Bununla beraber ekonomi ile beraber siyaset ve ticaret nazara alınca.. paranın da bir değerinin olması gerekiyor. Yani kimse kazanmış olduğu parayı hep hayır olarak harcamak zorunda değil. Kazancın motivasyonu olmayınca iktisadi faaliyette gerçekleşmiyor.. ancak para ile topluma tahakküm etmemek gerekiyor. Sonuçta emek ve sermaye arasında bir denge.. İŞÇİLİK ücret ve MAL fiyat fiyatı arasında bir düzenin bulunması isteniyor. İşte UYGARLIK bu güne kadar bunu sağlayamadı.. amma bundan sonra da sağlanmayacak demek değildir. Sadece ekonomide emek ve para dengesi değil siyasette iktidar ve muhalefet arasında DENGE kurulması zorluğu bulunuyor. İktidara oturan bir türlü koltuğundan kalkmıyor. Sonuçta böyle zihnimizden haram ve helal arasında.. faiz ve riba arasında.. ticaret ve hayır arasında.. hayır ve ısraf orasında KURAMSAL dengeler kurmak yetmiyor. Örneğini imamı Azam'a mal edilen.. hayırda ısraf yoktur ısrafta da hayır yoktur gibi mantıksal karşıtlıklarla işler çözülmüyor. Bunun gibi daha başka toplumsal sorunlar bulunuyor ve bunlar de hep birbirine bağlı olarak gelişiyolar: Dünya ve ahiret arasındaki dengeyi hangi kültür.. hangi çağ.. hangi uygarlık iddia edebilir ki.. birey ve toplum arasında.. kadın ve erkek arasında.. karı ve koca arasında akıl ve kalb arasında.. bu yanlardan biri KUVVETLİ oldu mu diğerini bastırıyor.., köklü ilişkilerde bu böyle.. bedenimizin ihtiyacı olan ekmek ile ruhumuzun gereksinimi olan hürriyet arasında bir denge.. bulunuyor. Şimdi birileri ekmek ve eşitlik deyip sosyalizmin demir eldivenini kullanıp özgürlüğü ortadan kaldırırsa.. ya da tersine hürriyet ve çalışmak esas deyip ekmeği tehlikeye atan bir kapitalist düzen bastırırsa.. ilkinde hürriyet ideolojileri muhalefet başlar.. ikincisindü hürriyet ideolojileri ayaga kalkar. Böyle yandaşlıklarla denge sağlanmaya çılışırken de acılı tehlikeli iç kavgalar ortaya çıkar. Belki de bu kavi ve zayifın savaşı ve barışı ardında iyinin ve kötünün sınavı yarışıdır ki ENBİYA 35 bunu anlatıyor.