MUKAYESE

İnsan kendini mukayese eder.. geçmişini bu günüyle mukayese eder.. kendini kendiyle bir şekilde karşılaştırdığı gibi başkalarıyla karşılaştırır; kardeşiyle karşılaştırır, annesi ya da babasıyla karşılaştırır.. arkadaşıyla karşılaştırır.. dostuyla ya da düşmanıyla mukayese eder.. dünü nü bu günüyle karşılaştırır. Kendini başarılı insanlarla karşılaştırır.. başarısızlarla karşılaştırır.. maddi ve manevi bakımlardan ileride ve geride olanlarla mukayese eder. Çünkü insanın ürünü kadar onuru vardır. Mal ve hizmet sunumu ile kimlik ve kişilik sergilemesi ile ortaya koyduğu kazançların ve başarıların ardında hep bu ONUR saikı ve güdüsü vardır diye düşünüyorum.

İzzetli ve şerefli bir insan olmak ile gururlu ve kibirli bir insan olmayı birbirinden ayırmak gerekiyor.. onur ve gurur.. saygınlık ve kibir birbiriyle karıştırılmamalı.. görünüşte benzer davranışlar sergilese bile niyette olan esastır. Bu onur aynı zamanda kazanma hem Hakka karşı bir sınav hem halka karşı bir yarıştır.

Mukayese ve karşılaştırmanın ardında onur olduğunu var sayarsak.. bunun izzet ve şerefin arkasında ne bulunduğunu ve ne için mukayese yapıldığını düşündüğümüzde bu onur güdüsünün ve şeref saikının, MÜKEMMELLİK denilen bir ilerleme ve gelişme isteğinin.. yetkinlik ve erdem duygusunun.. bulunduğu görebiliriz. Hatta bu mükemmellik ve yetkinlik isteğinin çok güçlü bulunduğu ve hatta bir maraza ve soruna dönüştüğü MÜKEMMELLİYETÇİLİK profili vardır. Hatta bu mükemmellik ve mükemmeliyetçilik felsefede Tanrı’nın varlığının ONTOLOJİK kanıtı olarak bilinir.

Yani kusurlu ve eksik ve gedik var oluşumuzda bulunun yetkin ve mükemmel olma isteğinin Tanrı’dan kaynaklandığı düşünülür. Benliğimizde bir “emanet” olarak duran özdeşlik (ayniyet) ve hürriyet (özgürlük) hissinin de bir mükemmellik ile bir ve aynı şey olduğunu düşünüyorum.

Diğer taraftan bu yetkinlik karşılaştırmasının ve onur ve mukayesenin yine intim sferimizde ve iç katmanımızda yer alan SORUMLULUK ağırlığı ve YÜKÜMLÜLÜK duygusuyla yakın ilişkisi olduğunu görebiliriz. Bu sorumluluk, yetkinlik, onur insanın kendini Tanrı’ya (ahlakına) , Peygambere (sünnetine) , ROL MODELE (başarısına) benzetmesi (teşbihi) ile ortaya bir karşılaştırma (mukayese) çıkarması olgusu dilin ve dinin birlikte oluşturduğu sesli ve yazılı kültürlerin edebiyatında öylesine türlü biçimlerde ve çeşitli şekillerde işlenir ki bundan ortak bir resim çıkarmaya yeltenirsek şu tabloyu çıkartabiliriz, diye düşünüyorum.

Bu tabloda bu günlük dilin düz yazısında kullanılan kavramların nerede ise hepsi kullanılmıştır. Amacım size kişisel gelişim dersi vermek değildir. Sadece okumalarınızı tablolara göre yapmanızı öneriyor ve öğütlüyorum. çünkü anladıklarınızı eleştirmek ve anlamadıklarınızı daha yararlı ve daha verimli kılmak için başka bir yol bulunmuyor. Yol göstermeye çalışan yazarlar ve hocalar gibi olmakta istemem. Hocanın dediğini yap ettiğine uyma.. desem.. bütün bu KARŞILAŞTIRMA kuramım çöker. Çünkü arşınlanacak bir rol model değilim yapıp etmede.. sadece düşünme ve söylemede tutarlı ve ilkeli bir duyarlık talebinde bulunan bir YBA öğrenicisiyim.

Eğer dediklerimi eleştirmek ve sormak suretiyle DÜŞÜNCELERİMİZİ geliştirmekten başka bu işi bu tabloları kullanarak birlikte DÜŞÜNMEYE başladığımızda YBA hızlı anlam sürücüsü ve kolay anlatım aygıtının önem ve değeri ortaya çıkacak demektir.

On senedir bu umut ve beklenti ile yazdığım ve tabloları paylaştığım halde şu veya bu nedenle bu proje gerçekleşemedi.. burada yazdığım her yazıyı genelde web sayfama taşırım bazen de webdeki yazılarımı ve tablolarımı burada paylaşırım. Sanırım bir süre sonra face de ayrıldığımda web sayfama gelecek tâlibler ve öğrenicilerle bu çalışmaları yapacağız İnşaallah.