KUŞ KURAMI…


Kuş ile kuşku arasında bir bağlantı var mı ?
Peki kuşku ile keşke arasında bir rabıta kurabilir miyiz ?

Halil Dalman Kardeşimin şu ünlü eldeki kuş ile daldaki kuş metoforu var.. eldeki kuş KUŞKU.. daldaki kuş da KEŞKE olabilir mi ?


Böylece iki ŞIK karşısında kalırız.. biri AŞK ikincisi IŞK.. genelde ben ışk'a MERAK aşka YERAK diyorum.. ve böyle gizemli ve bilinmez yazılarımla YBA in reklamını yapıyorum.. daha önceden yüzlercesini yaptığım gibi burada ki otuz kırk kadar dosyayı yani tabloları ve şemaları.. sabırli ve dikkatli izleyerek.. insanlar acaba meramıma erişip maksadıma ulaşabilirler mi ?

Sonuçta insan kendinde başladığı yolculuğa kendinde bitirerek SİMURG'un nasihatını tutar.. ÇOCUKKEN bu öyküyü Rahmetli Kazım amca Rahmetli Ziya babama anlatır.. ben de onları ağzı açık dinlerdim..
Allah gani gani rahmet ede tüm ölülerimize..

20190531_040235_KUSKURAMI.rar


Yukarıdaki dizin içinde versiyon sırasına göre izlenecek tablolar ve resimler var

GELELİM KUŞ KURAMINA


Bu kuram kuşların model alındığı bir anlatım tarzı.. hangi konuda; İNSAN mevzuunda.. hakikati hikaye ederken ya doğrudan bir olayı tahdis ve hikaye edersiniz.. ya da hadise soyut ve olay karmaşıksa onu somut bir olaya benzeterek rivayet edersiniz...


Hikaye ve rivayet geçmiş bir zaman kipidir.. dili geçmiş zaman.. mişli geçmiş zaman.. ya da bu ikisini birleştiren daha da karmaşık bir geçmiş zamanı seçersiniz.. ad (isim) HAKİKAT ise eylem (fiil) ya da sıfat (önad) HİKAYEDİR.. çünkü anlatım ya eylem tümcesidir ya da ad tümcesidir.


Elbette siz “dil”i biliyorsanız söylediğimi anladınız.. dili bilmiyorsanız “din” anlamazsınız.. hikaye der geçersiniz.. işte “DİL” hakikat ise “DİN” hikayedir.

Öteden beri sevdiğim bir tümce var:

“Hakikati hikaye etmek kolay olmadığı gibi hikayenin hakikatine erişmekte zordur.”


Her ne kadar biz dili ve dini ayırıyorsak.. isimi (adı) ve fiili (eylemi) ayırabiliyorsak.. hakikat (gerçek) ve öykü (hikaye) ayırtına vara biliyorsak; bu ve buna benzer tüm ayırmalarımız; mekanı ve zamanı ayırmak kadar yüzeysel.. manayı ve gayeye ayırmak kadar sathidir... hatta biz aynı kavramı iki ayrı sözcükle anlattığımızda bile bir nesne açıklamış ve anlatmış sayarız kendimizi.. örneğin burada kullandığım “yüzeysel” ve “sathi” sözcükleri eş anlamlıdır.. giderek hakikat ve hikayede de eş anlamlı hale geldiğinde.. işte o zaman boku yediniz ve facebook'un kölesi oldunuz demektir.   

Hatta dur daha bitmedi.. yukarıda sıraladığım altı sözcük (dil-din, ad-eylem, gerçek-öykü) dahi birbirine benzer.. hatta "eş anlamlı" sözcüğü ile "benzer" sözcüğü de.. eş anlamlı mıdır yoksa benzer midir ?

Eğer aynı anlamları varsa dil bu sözcükleri neden ihdas etsin ki ?


Şimdi siz bu dediklerimi anlamayacak kadar dili yüzey'den yalıyor ve satıh'dan kullanıyor olabilirsiniz.. bunu demekle de kendimi beğeniyor görebilir ya da sizi küçültüyorum sanabilirsiniz ama ne benim bu amacım var ve ne de siz sandığınız gibi büyük ya da küçük değilsiniz.. ben sizin yerinize olsaydım öyle düşünebilirdim siz benim yerime olsaydınız öyle mi düşünürdünüz bilmem amma sonuçta DİL ile “gerçek” anlatılamaz ve anlatılsa bile anlaşılmaz.. ancak ve ancak “öykü” anlamında anlaşılır..

Çünkü gerçek DÖRT anlamdadır; dar anlamda, orta anlamda, geniş anlamda ve "salt" anlamda bulunur.. bir ömür de buna hikaye ettim ve anlattım.

Şimdi adam iyice saçmalıyor deyip bu satırdan sonra kaçabilirsiniz.. bu sizin bileceğiniz iş.. ancak ben size bilgi vermeye çalışmıyorum.. öğrenmeye çalışıyorum ve burada söylediğim anlatımı daha önce biliyor değildim.. bu satırları dizerken öğrendim.. bu yüzden size bilgi vermiyor ve bir nesneyi öğretmeye çalışmıyor.. öğrenmeyi öğrenmeye dikkat çekmek istiyorum.. yöntembilim.. insanbilim.. islambilim yapmam bu yüzdendir.

KURAM.. bir benzetmeye dayanarak hikayeyi kurgulamaktır ve bu öykü ile hakikatı kendine yaklaştırmaktır.. bu sanki uzaktaki bir nesneye DÜRBÜN ile bakmak gibidir.. işte burada bir BENZETME yaptık.. yapmak zorunda kaldık yani biz bilinenlerden bilinmeyenlere giderken.. yani öğrenirken bu teşbih ve temsillerden.. bu metafor ve analojilerden kurtulamıyoruz.. deduksiyon (tümden gelim;istintaç) dediğimizde bir analoji.. indüksiyon (tümevarım; istikra) dediğimizde bir analoji.. üç te benzetme var demektir, anolojinin (temsilin) anolojisi.. dedüksiyonun (istintaçın) analojisi.. indüksiyonun (istikranın) analojisi ve istiaresi ve teşbihi ve temsili... hepsi de dilin TOTOLOJİSİ.. tuti kuşu (papagan) gibi söylenmesi..

Bunun için YÖNTEM BİLİMSEL ANALİZ dediğimde aslında YÖNTEM BİLİMSEL ANA-SALİS.. demiş oluyorum.. yani yöntembilimsel üçlemesi.. fakat kafa karıştıracağı için bunu demem.. sadece bir tür dedüksiyon olan (analiz/çözümleme/tahlil)in adını anarım.. kafalar karışmasın diye.. ancak bu dilsel ve felsefi çözümlemeyi uzatıp sizi kaçırmamamak için hemen asıl konuma giriyorum; insanbilimi yaparken kuş kuramını kullanmak.

Mantıkuttayr isimli Feridunu Attar’in ünle eseri.. bu eseri okumadım.. ancak genel kültür çerçevesinde biliyorum..

http://www.yasamaugrasi.com/kultursanat/feriduddin-i-attar-mantikut-tayr-kus-dili.html

Google kültürü çerçevesinde siz de bilirsiniz..

örneğin buradan da bilgilenebilirsiniz.. ne yazık ki okuma ile pek alakası olmayan gençliğimde bu KLASİK kaçırılmış vaziyette daldaki kuş olarak kaldı ve eldeki kuşta Şeyh Galib’in hüsnü aşkı oldu.. ancak sonuçta hepsi HİKAYE..

HAKİKAT ise benim ve senin bu öykülerden çıkardıkların olacak.. Zümrüd-ü Anka bir efsane.. BURAK ise bırak değil KRB yani bir kurbiyeti anlatır.. Zümrü-ü Anka da bunu başka bir surette anlatacaktır.. Ancak ben size başka bir kurbiyet hikayesi anlatacağım.. GÖKTEKİ KARTALLAR ile YERDEKİ TAVUKLARI karşılaştırarak.. öyle anlatacağım dediğime bakıp ta günlük dilin düz yazısının döşeneceğimi ummayın.. otuz kırk tane tablo sunacağım.. ancak bunların kısaca açıklamalarını yapacağım.

Kuş olarak tavuğunda kanatları vardır.. lakin onları fazla kullanamazlar.. Keza kuş olarak kartallarında ayakları vardır fakat onlarda daha çok kanatlarını kullanırlar ve bir de öldürücü gagalarını.. elbette kuş deyince kargalar ve bülbüllerde vardır.. hatta küçük kuşçukları olan sinekleri ve böcekleri de unutmamak lazım.. UÇMAK olayı hepsinde var.. ancak bizim de UÇAKLARIMIZ.. uzay gemilerimiz.. sonuçta hepimiz kendi ayaklarımız ve kanatlarımızla bir YOLCULUK yapıyor ve bir YER’e yaklaşıyoruz...


Mekanda yol alıyoruz zamanda yol alıyoruz.. mezarda yol alıyoruz hazarda yol alıyoruz.. sonuçta yaptığımız seyr ü seferin bir hedefi .. seyrü sulukun bir gayesi ve seyrü seyahatın bir anlamı var.. dil ile yaptığımız yolculuk bizi dine götürür.. din ile yaptığımız yolculuk ise bizi dünyanın dışına çıkarır ve ahirete ya da ihanete yönlendirir.

Biz sizi YBA ile DİL’e bir yolculuk yapmaya çağırıyoruz. Çünkü insanı.. islamı ve Kur’anı o zaman daha iyi anlayacaksınız…


İki üç gündür dört beş tablo ile insanı anlatmaya çalıştım.. lakin bir taleb gelmedi anladıklarıyla eleştirmeleri ve anlamadıklarıyla sormaları için.. bende bunlar parça parça kaybolmasın diye bir araya toplayarak bir yazıya dönüştürdüm.. belki birileri YBA dilini öğrenerek bu yazıları ve tabloları okur ya da bu yazıları ve tabloları okuyarak YBA i öğrenmeye girişir.. kullanmaya başlar ve yararlanmaya çalışır.

İşin esası şu;

İŞTAH ve İŞTİYAK ayaklarımız..
MERAK ve AŞK kanatlarımız..

İster tavuk gibi enerji alan İŞTAH ve enerji veren İŞTİYAK ayaklarıyla yer yüzünde eşinirsiniz.. ister kartal gibi enerji alan MERAK ve enerji veren AŞK   kanatlarınızla gök yüzünde uçarsınız..

bu yürüyüşü ve bu uçuşu anlamak size kalmış..

Yeter ki okumaya şevkiniz ve anlamaya zevkiniz kalsın.. tutku ve coşku ile dürtü ve güdüleriniz.. sizi bir yere götürecektir..

Allah azze ve celle bu yolculukta bizim ve sizin akıbetimizi ve ahiretinizi güzel ve iyi etsin. Amin.

Bilgi, sevgi, saygı ve sağlıcakla kalınız.

Osmanziya

31.05.2019 Üçyol
düzeltme:01.06.2019 Üçyol






     


Düzenleyen osmanziya - 01-Haziran-2019 Saat 17:22