YONTEMBİLİMCİNİN ÇAGRISI

YÖNTEMBİLİMİN ÇAĞRISI
Analitik Düzlemi Görmek

Bu yapıtın temelleri neredeyse çeyrek asır öncesinden atıldı. Bu günde su-basman seviyesine çıktı.. us-basman seviyesine çıkmasa bile onu düze yazıya emanet edeceğim.
Çünkü yapıtımı bazıları, özellikle yakın çevrem, merak ediyorlar.. yöntembilim diye diye kendini ona feda eden Osmanziya’nın ne ile uğraştığını görsünler istedim. Burada onları minnetle anıyorum.. çünkü sonucu görmek en çok bana katlananların, eşimin, soyadını aldığımın ve onu geleceğe taşıyanlarımın   hakkıdır.
Yöntembilimi tanıyan çok az sayıda bazı okurlarım ki iki elin parmaklarını geçmez. Bunlar benim yöntembilimi öğren-i-ci (talip) adaylarımdır ki onlar öğrenmeye,   kullanmaya ve yararlanmaya çalıştıkları yöntembilimsel analizin, karmaşık ifadelerle anlatmaya çalıştığım yeni dilin   temelinin, çok yalın ve sade olduğunu anlayınca benim gibi şaşıracaklardır.
Yöntembilimsel analiz (YBA) davasını tanıyan bu okurlar dışında “YÖNTEM” isminin resmiyeti ve “BİLİM” adının ciddiyetiyle yapıtımı ve MANTUK’umu samimiyetle inceleme olanağı bulanları da iki sonuç bekliyor:
Ya mavi cevabı seçip TaRaF’ın arafında kalacaklardır.
Ya da kırmızı cevabı seçip aRa’manın tavafına başlayacaklar.
Başka bir anlatımla
Etraftan bir kısım alimler ve ariflerdir ki   zaten bildiğimiz ve öğrendiğimiz şeyler deyip irfanlarını münker bulmayıp ve malumlarını meçhul görmeyip ülfetlerini sürdüreceklerdir. Böylece mavi cevabı yeğleyip günlük yaşayışlarını sürdüreceklerdir.
Çünkü “ARİFE” tarif gerekmez.
Etraftan bir kısmı da
içlerindeki taharrinin tahrikiyle;   
gerçeğin çekiminden doğan fikr-i hararetle;
düşünce ateşine yol veren hürriyet ve ayniyetle;
alaka derininden çıkan gizli merak ve tecessüsle;
kırmızı cevabı seçecek ve ARAYIŞ’a geçeceklerdir.
Kim bilir belki de arama ve bulma yolunu tarif çabama katılacak
ve yöntembilimsel analizi kurma ve yapılandırma uğraşıma katkıya başlayacaklardır.
Çünkü : taharriye “TARİF” gerekiyor.

Taraflı ve tarifli bir dünyaya doğuyoruz.. güneşin doğduğu ve battığı tarafları olan bir dünyaya.. doğruların ve yanlışların tarif edildiği bir dünyaya. Beyin kürelerinin sol ve sağ tarafımızı idare ettiği bir dünyaya.. senden yana ya da sana karşı olanların olduğu bir dünyaya… Burada “taraf” derken akıl ve mantık “yönünden” olduğu kadar ahlak yönünü de söz konusu ediyoruz. Bilim “açısından” olduğu kadar hukuk da açısından bahsediyoruz.
Taraf AÇI’sından en yaygın ve en bilinen taraf ; SOL ve SAĞ yanların ayırımıdır. Bilinenin aksine insan doğuştan sol görü’lüdür. Sonra içinde gizli sağ duyu’sunu dahi kazanır.
İşte bu “görü” ve   “duyu”dan   birisi bir süre sonra iş ve ilişkilerimize yerleşir ve böylece sol görüş-lü ya da sağ duyuş-lu oluruz. Sonra bu yerleşen görüş ve duyuş alışkınlık ya da alışkanlıklarının zamanla cılkı çıkar değişmez inanç ve sürekli YÖN haline gelir, YAN olmaktan çıkarlar. Sonrada sağ duyusuz sol-culuk taassubu veya sol görüsüz sağ-cılık hoşgörüsüzlüğü çıkar.
Artık sadece gözüyle yaşamaya alışan ve onunla da işitmeye çalışan sağırlar (solcular) işitselin MANEVİ dünyasını yadsırlar.. öbür taraftan sadece kulağıyla yaşamaya alışan ve onunla da bakmaya uğraşanlar körler (sağcılar) görselin MADDİ dünyasını inkar ederler. Haliyle bu körler ve sağırlar.. yabancısı oldukları maddi ve manevi dünya hakkında, birbirlerini anlayamaz hale gelirler. Hatta bu tek taraflılıklarını da “taraf-sız olan ber-taraf olur” tümcesiyle meşrulaştırırlar.
Madem böyle bir tarafı seçmek hakk’tır öyle ise “Etraf"tan bir tarafı seçenin, karşı tarafla olan iletişiminde, aramaya dayanak olacak TARAF-SIZ ortak bir MARİFET platformu aramak ve bulmak lüzumu var.
Bu ortak platformla; yön bulmak, yanları kullanmak ve bunlarla hem arayış ve buluşlarımızın tartışmasını yürütmek hem gidiş ve gelişlerimizin boyutunu ilerletmek gerekiyor.
Böylece bir yandan   işitmeyen sol görüş’ün MADDİYAT sarhoşluğuna ve örtüsüne kapılmadan..   diğer yandan görmeyen sağ duyuş’un MANEVİYAT tuzağına ve örgüsüne katılmadan..    yani sağa sağırlık ve sola körlük engeline takılmadan.. HAKİKATI sağlam ve sağlık bir biçimde görmeyi ve örmeyi   sürdürmek gerekiyor.

Bu gerçeği örüş ve öyküyü görüş,
günlük dilden bilimsel bilgiye..   geçmiş DÜŞÜN-CE tarihinden..
felsefi bilgiden dini dile bilgiye.. gelecek DÜŞÜN-ME tayinine.. kadar yürür.
Bütün etkinliklerde bilgi ve buyruk içeren
“tümce” öğesini biçimlendiren..
değişken ve değer taşıyan
“söz” birimini yapılandıran..
“dünya”yı belirleyen ve “din”i tanımlayan
DİL’in tanınması ve DÜŞ’ bilinmesi için şarttır.
SAUSSURE her ne kadar dil ve düşü bir kağıdın iki yüzü gibi öngörmüşse de bu platoyu YBA ile doğu ve batı kadar birbirinden ayırdım.

Doğum ve ölüm arası bir çizgi ile bizler aslında bir PLATFORM üzerindeyiz.
Bu platform GÖRSEL bölen ve seçen AKLIN işletildiği “analitik düzlem”in boş zeminidir.
Bu boş zemini ve ham düzlüğü; zeka derinliği, hafıza genişliği ve bilgi donanımı aramadan;
Ya cesaretimiz ve cesasetimizle kendimiz İNŞA edeceğiz.
Ya da başkalarının zeka, hafıza ve bilgi birikimi ile inşa ettiği
HINZIR ya da HIZIR zeminleri kullanacağız
bu nedenle sonuçlarına katlanarak HAZIR yolları ve HAZIR metroları kullanacağız.

Starwars daha başka filimler de düşünülebilir ancak The Matrix filmiyle “küresel” uygarlığımız “evrensel” bir arayışımızın başladığını düşünüyorum. Bu film en yakın tehlikenin uzayı değil kendi yaptığımız makineler olduğunu öngördü.. bu nedenle önceliği ona veriyorum. Asıl önemlisi hürriyetimizi inşa etmeye çağırdı, üstelik görüntü ve gerçek arasındaki perdeyi yedinci san’at olan sinema diliyle araladı.. Hayat ve Şuur var oluşumuzun sonsuzluk ve özgürlük sorununu ölüm ve benlik sorunsalına bağladı. Bu filim bana ilmin ardındaki   HAYALİ “kendiliğimizin” taharrisini hatırlattı ve   iradenin gerisindeki VEHMİ “benliğimizin” arayışını anımsattı.. suretin kırmızı rengi içindeki SEKERİ ve   şeklin mavi boyası içindeki MEKERİ uzattı.. burada NeO gibi birini alıp diğerine yitmedim.. illimünasyon ya da inisinasyondan birini tercih etmedim.. KimO gibi iki yarımı alıp bir TEKER yaparak YBA dediğim ZOR zikre ve BOR fikre giriştim ve zikri ve fikri birleştiren ANALİTİK DÜZLEM’i gördüm.
Belki de insanlık iştah ve iştiyak ayaklarının daha iyi çalışmasını.. merak ve aşk kanatlarının daha kolay açılmasını temin edecek yeni bir dil ve düş arıyor ve bende onu analitik düzlemi görsel, mantıksal ve metodik olarak kullanarak YÖNTEM BİLİMSEL ANALİZ ile terennüm ediyorum.

YÖNTEMBİLİMSEL analiz, düşün-Me-nin yürüyüşünde hangi yönlerin sağlam.. düşün-Ce-nin duruşunda hangi yanların sağlıklı.. duyu ve görünün ilerleyişinde hangi yolların düzgün.. olduğunu arayanlara yardımcı olan bir DİL’dir.
Kuşkusuz düşün DELALET’inin ilerleyişinde ve dilin İŞARET’inin yürüyüşünde de iki aracıya gereksinimiz vardır. Biri işareti tasrih ve tercüme eden kalıb ve üsluba.. diğeri delaleti teşrih ve tevil eden mantık ve usule.. İş bu USUL ve ÜSLUB yol göstericiliğinde; en başat kriter, herkesin bildiği gibi doğuştan sağlıklı ustur (akıl-ı salih) ve onu konuşturan da kendiliğinden düşünme ölçüsü (mizan-ı mantık) dür. Bunlar uygarlığmıız boyunca Aristo, Dekart ve Kant tarafından adım adım ortaya çıkartıldı ve geliştirilmeyi de sürdürecektir.
İnşaallah gelecekte bir ekiple yöntembilimsel analizle bu akıl ve mizanı görsel ve metodik hale getirmeye çalışacağız. DÜŞ yeni bir dile, gebe olacak; DİL düşe yine bir ebe bulacak.   Bu YENİ dilin tekevvününde   hepimizin çabası kadar onuru vardır.
Yöntembilimsel analiz dediğim yeni anlam sürücü ve anlatım aygıtının inşasına katılacak ve onun onurunu paylaşacak taliplerime bu yapıtla KURAMSAL bir taban hazırlamak istedim.       
Üçkuyular 12.06.2019
Gayret bizden, inayet Allah’tandır.
OSMANZİYA