Te?ekkür ?eker gibi bi?idir.. vereni ve alany da sevindirir.
Her ?ey gibi aslynda bir ölçüsü olmayan ancak ölüsü olan sevgiye
bir ölçük koymak gerekir ya da gerektir diye dü?ünüyorum.
Bu ölçüyü
sevilen güzellik, yetkinlik, yarar ve iyili?e göre mi koyaca?yz ?
yoksa
seven ere, di?iye, ki?iye göre mi koyaca?yz ?

Sevilenlere nesne dersek sevenlere kimse diyebilir miyiz ?

Sevgi de bilgi gibi soru yoktur.. ama benim gibi meraky a?k derecesine gelenlerin
soru gözlerinden ba?ka bir görü?leri olmady?yndan mazur görmek lazym.
Ben güzel güzel demem güzel benim olmayynca, diyen KARACAO?LAN'y my..
Bendeki a?k olmazsa sendeki güzellik on para etmez, diyen A?IK VEYSEL 'my seviyorsunuz ?
Yoksa söyledikleri "gerçekler"i mi, gerçe?i dile getiri?teki yetkinlikleri mi ?

Bu san'at my yoksa san'atçy my ? sorunsalyna yol açar.
Ben de bu getiririm nesne ve kimse sorunsalyna..

Hasyly çykary ve yararly birle?tiren ÜRÜN
 ile
sevgi ve saygyyy biti?tiren ONUR

nesne ve kimse ucunu (X) de toplar  toplar:

ÇIKAR ------- ÜRÜN -------- YARAR

NESNE ++++++++++++ X ++++++++KYMSE

SEVYLEN ----------- ONUR ------------- SAYILAN

Y?te bu (x) "güzellik" tir.. bunda payynyz ne kadar çok ise ezellikten o kadar gözellik alyyorsunuz.
Amma bunu na mahreme göstermeyin ya da güzelli?nizle övünmeyin, sevgiliniz kyzar.
Sonra sevgisini senden çeker güzelliksiz kalyrsyn.

Örne?in çok sevdi?in bir evladyn var, yitiriverirsin.. acysy da yakar.
Seversen ölçülü, me?ru ve makbul sev!

Sevgiyle kalyn.

Osmanziya

(sözlerimin arasynda bir söz geçti "ancak (ölüsü) olan" SEVGY..
Bunu ben bilinçli olarak söylemedim.. kalemime pardon tu?lara dökülüverdi..
Aslynda sevgi içimizde "ölü" olarak duruyor, onu diriltmek lazym geliyor.
Diriltmek için canlandyrmak, canlandyrmak için devindirmek, devindirmek için vermek.. vermek için çaba sarfetmek lazym..
Ba?y?layyverin bir kyzdy?ynyzy.. verirsiniz.. byrakyverin kyzgynly?ynyz verirsiniz.. almayyverin alaca?ynyzy verirsiniz.. ?ükrediverin.. sabrediverin.. te?ekkür ediverin.
verin o?lu verin.. sevginizi diriltirsiniz.
"Sevelim sevilelim" haftasy yapmy?ty?y bakanly?ymyz ancak bunun ko?ulunu
VERELYM ALMAYALIM'yn ne kadar zor oldu?unu söylememi?lerdi.
unutmu?lar my idi.. sanmyyorum.. belki i?in zoru gösterilirse sevmeye ve sevilmeye giri?ilebilemiyece?ini dü?ünmü?lerdir.
Ancak yine de sevmenin ba?ka bir yolu yok.

Sevgi her ?ey gibi kar?ytyyla var olur "Kin"
kin ve sevgi diri duygudur.
Gençli?imde bir kitap almy?tym..
Sevgi ve kin'den bahsediyordu evlilikte.
Bir gün onu, ölmeden önce, in?aalah okurum.

Adam ya da kadyn fakat daha çok adam.. sevdi?ini vuruveriyor.. nasyl kyyyyor.
Duygu dünyasy.. sevgi, kin.. ?efkat.. öfke.. kyskançlyk.. çekememezlik.. kör bir dünyadyr.
Dünya zaten kördür, burasy ise zifiri karanlyk.. ate?.. yakar atar, dü?tü?ü yeri.
Onum VE onarym  için koz, toz ve töz dünyasynyn dördüncü kö?esi KÖZ dünyasydyr.
Özün türlü türlü renklere girdi?i bu tebarüzün zuhur dünyasynda
"Dili yok kalbimin kari ondan ne kadar bizarym" dedirten
ve gönlünden mü?teki eden kaf-i KALEM,
kef-i KELAMIN  geçti?i yerlerde gönüllerde  yanyk izi byrakyr.
Yoksa sayfalarda byrakty?y izlerde çizik izinden izi yoktur.

Elemler ve emellerle dolu bir yüreke kürek çekme cezasy vermek gerek.
Dy?yna ta?yrmaya diye dilleri, fyrsat bulmasyn diye elleri.
Hasyly, amele elemini ve emelini dile getirmeye fyrsat bulamaz.
Karnyny doyurmaktan ba?ka bir derdi yoktur, garibanyn.
Kimbilir eli kalem yerine kürek tutan daha kolay hesabyny verecektir eme?in.
Nasyrly elleri, hak yememi? midesi ve kendi küçük derdi ile memnun ve mutlu bir uyku çeker her gece..
Sonra onun adyna hak arayanlar yukary çykyncy yukaryda esen havalar ba?ka olunca.. satar sözcülü?ünü
nasyrsyz  ellere ve nusretsiz gönüllere.. bu hep böyle olmu?tur...