İnsanın var oluşu öyle yüzeysel bakma ile çözülmez yakından bakmak lazım.. uzaktan bakarsan bir mum ışığı ile yıldızı ayırt edemesin.. yakından bakınca da vahşi tabiatten şöyle bir medeniyetin nasıl çıktığının BOŞLUĞUNU dolduramazsın.. hasılı arıyorsun bulursun ya da yorgunsan nerede rahat ediyorsun orasının türküsünü söylersin bunun nakaratı ya yaratılış olur ya da evrim.. oysa gerçek "tarih" ve doğru "tabiat"   size garib gelecek ama bu ikisinin beraberliğinde olabilir.. size biraz garip gelebilir amma insanın aklı ve kalbi kainatın bu iki hazinesine gömülmüştür. İslam daveti ve iman kabulü sadece bir giriştir ve bu girişten sonra yakinimizi ilmelyakin, aynelyakin ve hakkalyakin olarak artımamız ve imanızın yakinini amelimizin teslimiyeti ile buluşturmamız lazım.  

 

İnsan ana karnında biolojik gelişmesini tamamlamamış bir halde YARIM CANLI  olarak dünyaya geliyor.. dişi yok.. tırnağı yok.. kürkü yok.. kaçacak ayağı, uçacak kanadı yok.. bu YARIM FETÜS  halinde  doğan cenini,  itler yemezse soğuktan donar ölür..  İnsan Cennetin bakıcığılığında (meleklerin secdesi)  ve Rabbın hocalığında (talim-i esma)  eğitilip yetiştirilerek dünyaya indiriliyor.. yoksa dünyanın şartlarında oluşmuyor.. sonra tek başına da değil bir aile halinde karı-koca indiriliyor.. Kutsal Kitabların öyküsü olmadan insanı açıklammak ve vahşi ve acımısız  bir tabiattan merhametkar ve konforlu bir medeniyetin doğuşu akla yakın görünmüyor..  cansız, bitki, hayvan ve insan arasında büyük akıl dışı boşluklar var.. akıl üstü uçurumlar var.. birak hayvandan insana atlamayı.. cansızdan canlıya atlamak bile ARAYAN  aklı uçuklaştıyor. Yorulan ve inan akla bir şey söyleyemem.  23 kromozomlu insanın var oluşunu anlamak için yirmiüçüncü sözü okumalısınız.. hayvan çevresine iki saatten iki güne kadar değişen kısaca bir giriş ve başlayış döneminden sonra yaşama ve çevreye intibak edebiliyor oysa insan ancak AİLE ortamında  iki senede ayağa kalkabiliyor, onbeş yirmi yaşında zararı ve karı fark edebiliyor ve ancak CEMİYET ortamında zararlara karşı korunabiliyor  ve faydaları elde edebiliyor.. oysa insanın çevreye intibaki sevk-i tabilerle değil İLİM VE İRADE ile gerçekleşiyor ve bu da yukarıda bahsettiğim süreçleri istiyor.

 

Zikir ve fikir ile  marifet ve muhabbet, bu ilim ve irade ile yapılan etkinlikler ve bunlarla insan bu fani alemden baki aleme geçmenin eğitimi yapıyor.. oysa hayvanlar bu dünya için yaratılmışlar bu dünyanın koşullarında ibadet olan hizmetlerini yapıyorlar.  Oysa orada taşlar burada hayvanlar gibidir, orada ağaçlar burada insanlar gibidir, oradaki insanlar her halde bambaşka bir forma girecekler.. taşı ve toprağıyla canlı ve hayattar, çicek ve ağacıyla uslu ve akıllı CENNET maymun atalıları kabul etmediğinden onlara da uygun bir YER'e yerleştirilecekler her halde.

 

Hasılı Allah akibetimizi güzel ve ahiretimizi iyi etsin. Amin.

 

Osmanziya