Anasayfa | Işımalar | Osman Ziya | İfade -i Meram | Yöntem Bilim | İnsan Bilim | Din-Fen | BTÖ | Yazılar | E-Posta |

  Aktif KullanıcılarAktif Kullanıcılar  Aktif KonularAktif Konular  Forum Üyelerini GösterÜye Listesi  TakvimTakvim  Forumu AraArama  YardımYardım  SkinsSkins
  Kayıt OlKayıt Ol  GirişGiriş
Dünya
 YöntemBilim Forumu | Genel | Dünya
Mesaj icon Konu: deneme Yanıt Yaz Yeni Konu Gönder
Yazar Mesaj
osmanziya
Kıdemli Üye
Kıdemli Üye


Kayıt Tarihi: 12-Temmuz-2010
Gönderilenler: 3438

Hak Puan : 5
Kidem : 6
OrtalamaHak : % 50
Irtibar :2

Alıntı osmanziya Cevaplabullet Konu: deneme
    Gönderim Zamanı: 12-Şubat-2014 Saat 14:13

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DENEME

 

 

Deneme dedim de aklıma "enemy" geldi.. düşman demek ingilizme..   okunuşu da "ene'mi"yi  yani türkçe çevirirsek ben'i mi, olur.. denemem’de düşman ben mi oluyorum ?

 

Dünyadan doğan  sorunlarının çözümünün  başında  GEÇİM gelir ve dinden çıkan sorumluluklarından yürütülmesinin başında olan SEÇİM bulunur. Seçim için ve geçim amacıyla  deneyerek ve yanılarak öğrenmesi bir de zorunluluktur. Öyle ise düşman ile karşılaşmak ve onunla başa çıkmak kaçınılmaz bir yazgı olarak görünüyor. Zaten bu yaratılışa da uyar. Çünkü yaşamda iyilik ve kötülük yan yana.. kar ve zarar iç içe.. Ancak hür olan insan iradesini kullanarak iyiliği  ve kara ihtiyar edebilir.. zaten iHtiYaR  HAYR’dan gelir. Hayrı seçmek ve hayırlı olmak anlamındadır. Ben ihtiyarı “seçim” anlamında kullanıyorum. Aslında oy/re’y verme yani “intihab” işlemine seçim adı veriyorlar. İntiHAB sözcüğü ise muhabbet ve sevgi kökenlidir. Ancak görüldüğü gibi sözcüklerde terimler anlamlarına cildin ete yapışık olduğu tutuşturulmuş değil.. zarfın içine mektup konulması gibi bitiştirilmiştir.  Birisi “oy” verme kavramını  “seçim” teriminin içine yerleştirmiş  birisi “seçim” kavramı için “ihtiyar” terimini kullanıyor. Eskiden seçimlerdeki oy verme işlemine  de “intihab” adını veriyormuş.

 

Görülüyor ki “dil” canlı bir mekanizmamadır.. deri ve et gibi diri bir organizma olmasa da yaşan bir kültür varlığıdır.. din gibi.. dünya gibi.. dil, din ve dünya bir kültür varlığıdır. Bu kültür varlığı,  ışık’ın nesneleri görmemize bir vasıta  olması gibi, doğruları, gerçekleri, güzellikleri ve iyilikleri “örmemiz”e vesile olur. Ancak bundan daha derin bir anlatım daha vardır ki bunu şöyle dile getiririm. “Işık nesneleri aydınlatır, insan ise insana “gerçek”leri anlatır.” Bir dâhinin.. bir delinin.. bir velinin.. bir nebinin anlattıkları.. aydınlattıkları.. açtıkları.. yollara ve yapılara yüzümüzü sürer açılan kapılarda özümüzü izleriz.  Amma aynı zamanda görmeye neden ve koşul olan ışık görmememin nedeni  ve görmenin de engeli olur. Dil de aynen böyledir. Örneğin kendi ana diliniz deki sesler ve yazılar size aydınlık vermede aracı olurda bilmediğiniz yabancı dil, konuşanın konularına ve komutlarına sadece perde olan bir gürültü ve görüntüdür.

 

Dilin “birim”i sözcüktür,  “tutar”ı ise  sözdür. Sözcük kavramı terimler, söz iki kavramı bağlar ki biz bu bağlanan dizime  tümce adını veriyoruz. Tümce, iki kavramı bağlamak suretiyle bir açıklık ve aydınlar sağlar ki  buna da ANLAM adı veririz. İşte bu “anlam” (maan, fikir) canlı olduğu gibi “anlatım”da (beyan, zikir)  diridir. Her canlı gibi onlarda, doğarlar, büyürler, gelişirler, çoğalırlar ve ölürler. Ancak tamamen yok olmazlar. Yeni terimlerde dirilirler, yeni tamlamalarda yaşarlar, yeni tanımlarda çoğalırlar, yeni tümcelerde yinelenirler. Fakat biz bireysel ömrümüz içinde doğan, genişleyen, daralan kısaca DEĞİŞEN ve güncelllenen sözlük anlamlarının ve teknik anlamların farkında olmayabiliriz. Bu canlı örgü ve örtü, bazı zihin nesneleri gösterdiği bizi bazı zihin nesneleri görmemize de engel olur. Bu ülfet perdesine gizlenen ve gaflet gölgesine saklanan KAPININ adı şuurdur,  zihniyettir.. kültürdür.. dildir.. dindir.. görüştür.. anlayıştır.. dogmadır.. paradigmadır..  Şimdi sadece konuşulan ve düşünülen dili değil diğer var oluşları da kapsayan daha geniş ölçekte aldığınızda bilgimizin ve öğrenmemizin kökeni ve kaynağı olan deneme ve yanılma süreci.. araştırma ve geliştirme ileci.. bu vetire ve vesile ile bizi birbirimize  sevgi ve saygı  ilişkilerinden  ve çıkar ve yarar bağlantıları düzeyinden dost ya da düşman düzeyine kadar iletişim ve etkileşim yumağı olan bir KÜLTÜR sunar.

 

Şimdi  bir kültürü beğenirseniz ya da beğenmezseniz bu ayrı bir olay.. fakat en azından yabancı olduğumuz bu kültürler hakkında yeterli bir deneyimiz olmadan ona düşman kesilmemizin nedenlerinin başında “ene”miz, ben’imiz, ego’muz olduğunu unutmamız gerekiyor.

 

Şimdi soru şu: Acaba dil mi beni kullanıyor yoksa ben mi dili kullanıyorum.. bu soru yanıtlandığında dilin kurduğu dünya ve din daha da açıklık kazanacaktır, diye düşünüyorum.

 

Osmanziya

 

Sağlıcakla kalın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DUYURU

 

Sentaks / sözdizimsel / BEYANÎ eksikliklerim VE

semantik / anlambilimsel / MAANΠ yetersizliklerim

için düz yazıdan özür dilerim.

 

UYARI

 

Düz yazı bahane.. şemalar şahane.. yazının dizinindeki tabloları  izlediğinizde imgelemiş ve irdelemişte olacaksınız isterseniz.. böylece emellerine nail olacak ilmi AÇIKCA görmüş ve hatırınıza sail olacak iradeyi SEÇİKCE örmüş bulunacaksınız.

 

www.yontembilim.com

www.osmanziya.com

www.insan-bilim.com

 

http://groups.yahoo.com/group/BAKARA/

http://groups.yahoo.com/group/oku-ikra/

http://groups.yahoo.com/group/yontem-bilim/

http://groups.yahoo.com/group/insanbilim/

 

 

http://sites.google.com/site/yontembilim/

http://sites.google.com/site/insanilim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

IP
Yanıt Yaz Yeni Konu Gönder
Konuyu Yazdır Konuyu Yazdır

Forum Atla
Kapalı Foruma Yeni Konu Gönderme
Kapalı Forumdaki Konulara Cevap Yazma
Kapalı Forumda Cevapları Silme
Kapalı Forumdaki Cevapları Düzenleme
Kapalı Forumda Anket Açma
Kapalı Forumda Anketlerde Oy Kullanma

Bulletin Board Software by Web Wiz Forums version 8.03
Copyright ©2001-2006 Web Wiz Guide
Türkçe Çeviri : Nuri Cengiz
Tasarım & Düzenleme : BeyazSeytan
WebWizTurk