Eylül Ak yazdı:

Kodese tıkadılar hislerini,
Yaslı, yaşlı kadının.
Eliyle örttü ağzını,
Sanki sırrını yakalayan
Kendi değilmiş gibi.
Gerek var mıydı
Onca reveransa?
Dizleri titredi, eğildi yine,
Kendi gölgesine selam durdu.
İş yazmaya gelince,
Yan çizdi kelimeler.
Kağıda dökülen mürekkep,
Bir ileri bir geri kaçtı, sıvıştı.
Gözdağı verdi aydınlık yüzü,
Gölgesinde saklanan pençe
Enselemek için fırsat kolladı.
Kesik cevaplar, ezik bakışlar,
Her cümlede bir çatlak.
Düz bir yol bulamadı kendine,
Çelişkiye sardı ruhunu,
Düğümlendi kaldı.
Sonra fısıldadı kendi kendine:
"Bitti diye üzülme,
Yaşandığı için sevin."
Ama sesi titredi,
İnandığına, kimse inanmadı…
#EylülAk

dedim ki:






Yaş ve yıl.. kurur ve biter..
ancak ardında yaşanacak yıllar bırakır..
çocuklarına ve torunlarına..
neden ve nasıl ve niçin ?
Hayaller bunu sormaz..
duygular bunu araştırmaz..
sadece düşünmesi için anılar bırakır akla..
anlaması için ibretler bırakır kalbe..
Sevgi ise hepsini kuşatır..
çünkü yaşlı kadının SEVGİSİ
tüm anıları..
bütün düşünmeleri
ve her türlü anlamaları kuşatır.


osmanziya

26.02.2025