TARİHİ değiştiren İCATLAR ve mucitler
Popüler Tarih
Ali ÇİMEN

SHF 289


O yoksa artık hayatta yok


İ N T E R N ET


“İnternet, teknololoji ile değil iletişimle ilgilidir. Nerede olurlarsa olsunlar, benzer ilgi alanları, fikirleri ve ihtiyaçları olan insanları birbirine bağlar.”
Bob Taylar, İnternet Öncüsü.

Bir çoğunuz muhtemelen internetli bir dünyaya gözünü açtı. O yüzden internetsiz bir dünya olsaydı haliniz nice olurdu desem, bunun zihninizde canlandırmakta zorluk çekebilirsiniz. Benim gibi yirmili yaşların sonuna doğru internetle tanışanlar için de benzer bir durum söz konusu. Artık, hangi amaçla olursa olsun, birkaç saat internete giremediği zaman baş ağrısına kapılan milyonlar var! Peki neden ? İşte nedeni…
İnternet, şüphesiz ki insanoğlunun iletişimini ve dünyasının sınırlarını genişletme konusunda telefondan sonra en geniş etkiyi bırakın icad oldu. Telgraf, mektup, telefon ve radyo gibi her biri ayrı bir iş kolu olan hizmetleri bilgisayar ortamında tek tıklık bir işlem seviyesine indirmekle kalmadı, dünyadaki bütün bilgisayarları bir şekilde birbirine bağlayarak, bütün yer küreyi sürekli genişleyen bir bilgi deniziyle kapladı. Bu gün “Dünya küresel bir köye döndü” diyorsak, şüphesiz ki bu köyün muhtarı internettir.
İnternetin diğer icadlardan bir farkı da her gün gelişen yan ürünleriyle adeta canlı bir organizma gibi büyüyüp hayatımızın her alanına vukuf etmesidir.

Peki, bu internet neyin nesi ?
Nasıl ortaya çıktı ?
Hikayemiz, soğuk savaş günlerinde başlıyor.

Ruslar İnterneti Uyandırdı
Rusların, 1957 de tarihin ilk uydusu olan Sputnik’i uzaya göndermesi, Başkan Einsenhower in Amerika’sını şok etmişti. Amerikan hükümeti, ilk kez kendini bu ezeli rakibi karşısında bu kadar çıplak ve savunmasız hissediyordu. Öyle ya, uzaya uydu fırlatacak kıvama gelen Ruslar, Amerika’ya neler fırlatmazdı! Hemen kolları sıvadılar. İlk adım 1958 de ARPA’nın (The Advanced Research Projects Agency-İleri Araştırma Projelere Bürosu) ve hemen ardından da NASA (The National Aeronautics and Space Administration-Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi) kurulması oldu. Hedef, hem yer yüzünde hem de uzayda Rusları teknolojik açıdan mağlup edebilmekti. ARPA daki bilim adamlarından Bob Taylor, kamu binaları ve üniversitelerindeki devasa bilgisayarların “bir birleriyle konuşabilmeleri” durumunda hem zaman hem de paradan büyük oranda tasarruf edebileceklerini akıl etti. O zamana kadar sadece hesaplama yapabilen bilgisayarlar için bu fikir bambaşka bir boyut açıyordu. (1962 Ağustosunda Amerikan bilim dünyasının önde gelen isimlerinin yer aldığı MİT’in yanı sıra ARPA’da da önemli görevler üstlenen, bilgisayar dünyasının dahi çocuğu Joseph Carl ve Robnett Licklider de insanların bulundukları yerlerden bağımsız bir şekilde bilgiye hızlıca erişebilmeleri ve bilgi paylaşımı yapabilmelerine dair fikirleriyle, bu alanın öncüleri arasına adını yazdırmıştı.)   Ancak ilk etapta Üniversiteler, bilim insanları arasındaki karşılıklı güvensizlik ve rekabetten dolayı böylesi bir ağ üzerinden kendilerine ait fikirlerin paylaşılması fikrine pek sıcak bakmadı. Buna karşın Amerikan hükümeti, (itirazı kesin, yoksa fonlarınızı keserim) deyince, ikna olmaları uzun sürmedi. Malum, kitabın başında da görmüştük, para her şeydi.

Bilgisayarlar Konuşmaya Başlıyor
ARPA’nın ilk meyvesi bu oldu. 1969 da ilk ağ (Network) oluşturuldu. ARPANET bünyesinde ilk bağlantı 1 Ekim 1969 da dört ayrı merkezdeki (Los Angeles’deki California Üniversitesi, Stanford Araştırma Enstitüsü, Utah Üniversitesi ve Santa Barbara’daki California Üniversitesi) bilgisayarlar arasında başarı ile gerçekleştirildi ve bildiğimiz anlamıyla internetin ilk meyvesi ortaya çıktı. Bundan üç yıl sonra ilk e-mail yollandı! (Evet, 1972 de ) Ancak bilgisayar, Bill GATES ve daha sonrasında APPLE dan Steve Wozniak’ın çalışmalarına kadar , oldukça hantal ve büyük aygıt olarak yaşamaya devam etti. Bu isimlerin sonrasında efsane Steve JOBS’un marifetiyle bilgisayar halk diliyle, tabana inecekti. Bill ikincisi

Bu gün kullandığımız şekliyle interneti ortaya çıkartan isim ise HTML (Hyper – Text – Markup – Language) olarak bildiğimiz kavramı 90 ların başında ortaya atan İngiliz Bilim İnsanı Tim Bernes-Lee olmuştur.
[ HTML Hyper – Text – Markup – Language internetin standartlaşmış etiketleme dilidir. Günümüzdeki web sitelerinin neredeyse tamamının bilgisayarımızdaki internet tarayıcılarında (örnek: İnternet Explorer, FireFox, Chrom) görüntülenebilmeleri bu dil sayesinde mümkündür. ]

[ Yazarın değil Yazan’ın notu: Kuantum anlatılırken Max Planck’dan HİÇ söz edilmez hep Einstein’den söz edilir.. bilgisayardandan söz edilirken HİÇ Bill Joy’dan söz edilmezde HEP Bill Gates’den söz edilir. Oysa Kuantum’u ortaya çıkaran Planck’tır.
Sun Microsistems’in kurucusu Joy ise Java diline katkıları oldu “ Ayrıca , modern teknolojilerin gelişimine ilişkin derin endişelerini dile getirdiği 2000 tarihli " Neden Geleceğin Bize İhtiyacı Yok " adlı makaleyi de yazdı .” https://en.wikipedia.org/wiki/Why_the_Future_Doesn%27t_Need_Us    ]

Böylelikle , 70 lerdeki sınırlı Ağdan bu gün www (World Wide Web) : Dünya ÇAPINDA bir ağa ulaşan yolculuk başladı.

Ortak dil arayışları
Başlangıçta bütün bilgisayarlar farklı diller konuşuyorlardı ve doğal olarak bir ara yüze (IMP computers Interface Message Processor) ihtiyaç duyuldu. Diğer bir mes’ele de dijital bilginin gönderilmesi sorunuydu. Ve bu problem de “Paket Anahtarla” (Packet Swictching) yöntemiyle çözüldü. Buna göre, ağ üzerinden gönderilen veri paketi parçalara bölünerek gideceği yere yollanır ve ulaştığı yerde, hangi sıra ile gönderilirse gönderilsen, tekrar birleşerek orijinal mesaj haline dönüyürdu. Teknik detaylarını bir kenara bırakırsak, gitmesi gereken bilgi bir noktadan diğerine sağ salim ulaşıyordu.

Ağ düşüncesi, o kadar başarılı olmuştu ki artık üniversiteler daha az bürokrasi ile daha etkin çalışıyor ve birbirlerinin bilgilerini paylaşabildikleri içinde gereksiz iş tekrarı olmuyordu.

Bilgi, artık serbest dolaşıma girmişti!
Kısa zamanda ağın yan ürünleri çıkmaya başladı. Telefon hatlarındaki arızaların daha hızlı tespit edilmesi bunlardan ilkiydi. Ardından bir başka yenilik geldi; klasik mektup kullanımına tarihe gömekek elektronik posta yani e-mail.
Elektronik posta programını hayata geçiren isim Raymond Samuel Tomlinson adlı bir mühendis olmuştu. Evet, şimdi artık neredeyse isimlerimizin bir parçası haline dönüşmüş şu meşhur ( @ ) işareti onun buluşuydu. Tomlinson, bu küçücük işaretle devasa bir sorunu çözmüştü [ ARPANET’e bağlı olan farklı bilgisiyarların kullanıcıları arasında, mektup alış verişine imkan veren kişi olarak bilim tarihine geçti. Öncesinde, sadece aynı bilgisayarı kullanan kişiler birbirine mesaj yollayabiliyordu. Bunu başarmak için Tomlinson, kullanıcıyı, bilgisayarından ayırt edebilmek adına @ işaretini kullandı ve @ işareti, o günden itibaren elektronik postanın ayrılmaz bir parçası olageldi. ]
Hey dünya, bakın ne bulduk!
1972 de, ARPANET dünyaya tanıtıldı. Ve doğal olarak büyük ilgi topladı. Faydasını gören diğer ülkelerde bu işe soyundu ve kendi şebekelerini yarattılar. Bu şebekelerin de kendilerine has kuralları vardı ve bir kez daha aynı sorun baş gösterdi: Şebekeler birbirleriyle konuşamıyorlardı. Yine bir çözüm gerekiyordu ve bulundu da: İNTERNET

1973 de, tüm bu farklı şebekeler, “şebekeler şebekesi” olarak tanımlayabileceğimiz internet altında birleşti.




{ Kişisel bilgisayarların babası olarak kabul edilen bilgisayar mühendisi Henry Edward Roberts in 1974 de geliştirdiği ilk PC (Personel Computer Kişisel Bilgisayar) ALTAIR, internetin tabana yayılmasında büyük rol oynayacaktı https://en.wikipedia.org/wiki/Ed_Roberts_(computer_engineer) 1990 larda bilgisayarlar elektronik hesap makinesi ve elektronik saatin evliliğinden doğmuştur dediğimde bilgisayar uzmanı olanlar dediğimi kabul etmiyorlardı.. bu bilgiye eriştiğimde haklı olduğumu anladım.. eğer linke gider HER’in yaşam öyküsünü okursanız sizde anlarsınız osmanziya }






Düzenleyen osmanziya - Bugün Saat 00:26