http://www.facebook.com/album.php?aid=259796&id=169843164500 - Mezarda Bir Gece..
Bir Zamanlar, Do?u’nun ?ehirlerinden birinde, zengin ve varlyk bir adam ölmü?. H...aberciler ve tellallar ?ehrin sokaklaryna yayylyp halka ?öyle seslenmi?ler:
“Ey ahali! Bildi?iniz gibi Veli A?a vefat etti. Önemli bir vasiyeti var. Ahiret hayatyna aly?abilmek için yardymcy aryyor. Kim mezarda geçirece?i ilk gecede ona e?lik ederse, Veli A?a’nyn servetinin yarysy kendisine verilecektir.”
Tellallaryn onca ba?yryp ça?yrmalaryna ra?men, kimse bu ilginç teklife talip olmaya cesaret edemedi. Ak?ama do?ru, ?ehrin en fakir adamlaryndan biri olan hamal, bakmy? ki, elinde mal olarak bir küfe ve ipten ba?kasy yok. “Hamal olarak yatar, a?a olarak kalkarym” diyerek ko?mu? ve diri diri mezarda gecelemeye talipli olmu?.
Ertesi gün, geni?çe bir mezar kazmy?lar. Bir tarafyna iyice kefenlenen Veli A?a’yy bir tarafyna da hamaly yatyryp mezary kapatmy?lar.
Az sonra sual melekleri çykyp gelmi?. “Ykisi de artyk bize emanet” diye aralarynda konu?uyorlarmy?. Biri:
“Öyle de..” demi?. “Zengin olan zaten burada kalycy, önce ?u hamaldan ba?layalym.”
Öteki melek bu teklifi makul görmü? ve hamalyn ba?ucuna gidip sorguya ba?lamy?lar:
“Dünyada malyn mülkün var myydy?”
“Alay etmeyin” demi? hamal. “Syrtymdaki küfeden ve ipten ba?ka bir ?eyim hiç olmady benim.”
“Öyleyse söyle bakalym” demi? melekler. “O küfe ile ipi hangi kazançla nasyl aldyn?”
Hamal ba?lamy? anlatmaya:
“Be? ki?inin malyny on kuru?a ta?ydym. Ykisini yedim sekizini sakladym. Ertesi gün de ayny i?i yaptym. Böyle böyle para biriktirdim. Yemedim içmedim, ucuza ta?ydym ve bunlary aldym.”
Melekler:
“Olmady” demi?ler. “Olmady hamal efendi. Falancadan aldy?yn para hak etti?inden çok azdy. Biz bunun hesabyny ondan soraca?yz. Filancaya da çok ucuza ta?ymy?syn, bunun da hesabyny ondan soraca?yz”
“Yyi ama..” demi? hamal. “hakketti?im parayy isteseydim, bana ta?ytmazlardy ki...”
“Sen merak etme” demi? melekler. “Nasyl olsa ikisi de buraya gelecek, o zaman biz soraryz bunlaryn hesabyny.”
Ve sorguya devam etmi?ler:
“Sen bir daha söyle bakalym. Kazandy?ynyn ne kadaryny yedin, ne kadaryny biriktirdin?”
“Vallahi” demi? hamal. “Genelde hep yary yaryya... On aldyysam be? sakladym, be? yedim. Yki kazandyysam, birini kenara attym.”
“Olmady” demi? melekler. “Bu i? hiç olmady. Sen hem kendinin hem de çoluk çocu?unun bo?azyndan kysmy?syn. Hem kendi nefsine, hem de onlaryn nefislerine zulmetmi?sin. Bu günahtyr bilmez misin?”
Hamal ne cevap verece?ini dü?ünürken kan ter içinde kalmy?. Ve bütün bir gece melekler sormu? o kyvranmy?, melekler sormu? o kyvranmy?.. Nihayet sabah olmu? ve mezary açyp onu dy?aryya çykarmy?lar.
Hamal bakmy?, kady efendi dahil bütün ?ehir kabrin ba?yna toplanmy?. Hatta mehter takymy bile hazyr bekliyor.
Kady, mezardan kendisini dy?aryya atan hamala:
“Aferin hamal efendi, kimsenin cesaret edemedi?i bir i?i yaptyn. Ama mükâfatyny da göreceksin. Artyk zengin bir adamsyn.”
Halktan bir alky? ve ‘Ya?asyn’ kopmu?.
Hamal:
“Ystemem! Ystemem! Vallahi istemem!” diye ba?yrmy?. “Ben, bir iple bir küfenin hesabyny sabaha kadar veremedim. Onca servetin hesabyny nasyl veririm. Kim isterse o alsyn. Hesabyny da alan versin!”
------------- fazilet
|