GOETHE'DEN Hz. MUHAMMED'E (s.a.v.)

Sevinç sevinç berraklık,
Yıldız yıldız parlaklık...
O ki bir Dağ Pınarı
Bulutlar üstü aklık!

Yücelikler eşiği
Yamaçlar, loş kuytular...
Melek sallar beşiği,
Nur içinde uykular...

Semada bir coşkunluk!
Dar geçitler, vadiler...
Her pınar oluk oluk
O Pınar'a erdiler!

Nefesiyle yeşermiş
Çimenler... Ve çiçekler,
Gümüş ışıklar sermiş,
O'nun yolunu bekler!

Pınarlar haykırıyor:
"--Sakın bırakma bizi !
Çöller kızgın, akmak zor,
Kum !... Yutar hepimizi."

--"Peki" der, Dağ Pınarı...
Kabarır, coşar, taşar
Toplayıp pınarları,
Yeni ülkeler aşar...

Doğar geçtiği yerde
Şehirler, mamureler...
Nakışlar mermerlerde,
Alev uçlu kuleler !

Bağlılarını taşır
Eteğinde "Rahman"a...
Yürür... Gider, karışır
O İlâhî Umman'a !

Wolfgang von Goethe. (1749-1832)

Maşaallah