Siyaset.. hüküm vermek.. karar vermektir.. sonuçta bir SEYİS gibi atın başını döndürmektir.. ak bakıcısı (seyis) ile at sürücüsü (sipahi) aynı mı ? Şimdi sipahi ile seyis karışımı bir sözcük çıkıyor SİYASİ.. siyaset yeri itibariyle koşulların ve kuralların birleştiği.. statik ve statülerin ve olanakların değiştiği en DİNAMİK (devinik) ve potansiyel ve kabiliyetlerin san’atlara dönüştüğü en KİNETİK (devimik) bir yerdir.



Termo-Dinaik yasalar cansızlar içinse canlılar ve uslular için de homeostasis (TENGE) ve adaptasyon (UYUM) yasaları vardır. Başbakan ve Cumhurbaşkanı olarak Recep Tayyip Erdoğan öyle dinamik ve devinik bir zamanda geldi ki dünyanın karmaşası içinde en dönek ve dolanık kararları aldı ve uygulamalar yaptı.. ve yapıyor.. ben dahil çok kimsenin başını döndü.. sonunda kararsız kaldık.. oysa kararsızlık en kötü karardan daha iyidir.



Ancak aynı zamanda bu SİYASET'in yer; i güçlerin (ekonomik.. kültürel, askeri.. küresel.. ulusal) kontrol edildiği en güçlü yerdir. Bir taraftan iç hakimiyeti sağlayacaksın bir taraftan da dışarıya karşı istiklayetini sollayacaksın ve istikrarlı ve inhirafsız bir İSTİKAMETİ bulacaksın o karmaşık gücünle.



Şu da var ki güçün ve kuvvetin özü, ezmek ve zulmetmektir. Adaleti gerçekleştirmek ZORDUR.. bunu geçmiş liderlerde yapmışlardır.. İslam kültürü, Peygamber ve dört halife ve beşincisi Ömer bin Abdulaziz.. dışında tüm meliklerin adalet konusunda başarılı olamadıklarında müttefiktirler ve adalet-i mutlaka yerine ADALET-İ İZAFİ denilen ölçüye razı olmuşlardır.. ve bu adalet-i izafiden de EHVEN-İ ŞERR ilkesi çıkarmışlardır.



Devletin birliği ve ülkenin bütünlüğü için.. zulumlara rıza göstermeseler bile aşırılık ve abartı ve saldırı olacağını doğal ve normal bulmuşlardır.. ve bu durum başka ülkelerde ve kültürler de vardır. Dünya tarihinde bu gibi olaylardan alınan ders ile hürriyet-i şeriyye (laiklik) ve meşveret-i meşura (demokrasi) ilkeleri çıkarılmış ve bireyin hürriyeti temel ve toplumun meşvereti esas kabul edilmiştir.



Ancak.. dil ve din ile emek ve hürriyet ulusal partiler ve uluslar arası ideolojiler tarafından TANRI haline getirilip kutsallaştırıldığı için suistimaller önlenemiyor. Din.. TANRI değildir.. Peygaber de değildir.. Kitap da değildir.. Bunlar Tanrı'ın emrini ve rızasını aramakta yararlanan dolaylı bir kaynak ve din, dinden sonra İKİNCİL bir kurumdur.



İyyake na'budü ve iyyake neste'in.. Biz ancak ve ancak "Tanrıya tapmak ve O'na kulluk yapmak" işlemeliyiz.. ne var ki zaman içinde bozulan ve uydurulan din aracılığı ile ki bu olağan üstü iş temel ve esas doğal ve normal olarak Tanrı'ya tapmak Tanrı yapmak'e evriliyor ve bu kulun yaptığı sanrı olan TANRI'ya yani DİN’e tapmak haline çevriliyor.


Bu konuda ubudiyet ve rububiyet.. risalet ve velayet gibi esrar-ı şeriatı bilmek.. ibadet ve istianeyi.. ittiba ve itaati.. teslimiyeti ve islamiyeti.. esbab ve itikad dairesini.. imkan ve vucub cihetlerini ayırmak gibi pek çok inceliklerle KURAMSAL olarak başa çıkmak sonra bunları UYGULAMALI olarak yaşamak ve yaşatmak gerekiyor.



Vahid-i Ehad olan Vacib-ül Vucud Halık ve Ma’budumuzu bilerek fatiha-i şerife anahtarını açmak lazım geliyor.




Birlik ve Teklik hadleri karıştırıldığında küfür ve şirk iç içe giriyor. Bunları çözmeye çalışmak için konuşmak ister istemez tartışma ortaya çıkarıyor. Bazıları benim gibi bunları içselleştirmeden konuşuyor.. susması gerekirken.. seslendirmesi anlaşılmıyor.. sonuçta senin Mehdin benim Tagut'um oluyor.. benim Put'un senin düşmanın oluyor. Benim Tanrım' sen tanımıyorsun.. senin Tanrın'ı ben tanımıyorum. Sonuç İLGA edildiğini söylenen KAFİRUN ayetini uygulamaya geliyor. “Senin dinin sana.. benim dinim bana”





Eğer bu din ve vicdan hürriyet yoksa körü körüne inanıp boşu boşuna savaşarak.. tarihi yinelemekten başka bir iş yapmayacağız.




Ondan sonra bazı aklı evveller çıkıp dediklerimi eleştirmekten ve savlarını savunmaktan ziyade benim kimliğim ve kişiliğimi konuşacaklar.. çünkü onları işleri kişilerledir. Biraz daha akıllı ahirler.. yukarıda yaptığım gibi olayları analiz ederek sorunları ve çözümler saptmaya çalışırlar.. ve akılda biraz daha ileri ve ahere gidenler ise fikirler ve olgular üzerinde dururlar.. koşulları ve kuralları.. yasaları ve yasakları.. işlevleri ve görevleri.. ödevleri ve ödünleri analiz ederek daha genel bilgi görüş ve düşünceler elde ederler.



Bizler işleri ESMA-YI HÜSNA'ya bağlıyoruz.. tecelli.. tebarüz.. tezahür eden kişileri ve olayları ve fikirleri bir İLAHİ İSME bağlar ve kendimizde tecelli eden ismi ararız.. ve onu bulunca A'zamını doğru gitmeye çalışırız.



Sonunda SON ELÇİ’den sonra rasül ve nebi gelmeyeceğine göre.. velayet ve risalet yükü hepimizin üzerindedir. Birimizin birisi üzerinde PEYGAMBER haline gelmemesi için yukarıda söylediğim konular düşünülerek ufkumuzu ve önümüzü açacak çareler konuşulmalı ve bulunmalıdır. Başka bir anlatımla fetvacı ve fütüvetçi.. irşadıc ve mürşid.. hidayeteçi ve mehdi.. imam ve vali.. veli ve nasihatçı kısaca ASR suresiyle buyrulan vesayetçi ve tavsiyeci olmadan önce ne olunması gerekirse onun olması gerekiyor. Yoksa dostluğumuz ve velayetimiz ve kurbiyetimiz sözde ve sahte kalmaya mahkumdur. Bu ciddi manada hakkı ve halkı sahiplenmek değildir.. diye düşünüyorum. Doğrusunu Allah Bilir.



Allah bizim ve sizin ahiret ve akıbetinizi iyi ve güzel etsin.Amin.

16.06.2016                                                                                                                   OSMANZİYA


NOT: Evet, iki deniz var ve aralarında berzah var.. Denizin birini TANRI'haline getirmemek gerek.. Ancak en gizemli sınava ve en zor yarışta biri iki etmek ya da ikiyi bir etmektir...