ESRAR-I ŞERİAT

ESRAR dizini içindeki dosyalar

İnsanın öğrenmesi nasıl ve ne şekilde olursa olsun..  imana ve islama gider.. yani ilmin imana ve insanın islama dönüşmesi sürecinde ya başarılı olur ya da başarı olmaz.. başarılı olursa ümmet-i icabete katılır, başarılı olmazsa ümmet-i davette kalır.

Bu ümmet ahir zaman nebisi Hz. Muhammed (A.S.M)’in umumi şeriatının ve külli dininin bir sonucudur.  Beşeriyetin meydana getirdiği Medeniyette ve bu medeniyetten hasıl olan Devlette aynı esasları görürüz.

Bu gün uygarlığımız bilgi TOPLUMU ve hukuk DEVLETİ dediğimiz bir fazıl ve kamil neticeyi arıyor.. Dünyadaki medeniyetin ahirini ve neticesini ve meyvesini bekliyor. Sınıfsız toplumlar ya da türlü türlü ütopyaların arkasında bu arayış var.. Dine düşmanların da ya da dünyaya pişmanlarında aradığı hep bu bilgi ve hukuk ardında bulunan hakikat-ı sevgidir.. insanda tezahür eden DİL ve DÜŞÜNCE kullanılmaya çalışıldıkça imtihan gereği olan esriklik ve tuzak işliyor ve böylece bilgi ve sevgi  enenin ve nefsin kontrol  ve koordinesi altına alınıyor. Dil ve düşünce ile;  din ideolojilere (bilgsizlikten) ya da ideolojiler de dine (sevgisizlikten) dönüştürülerek Kulluk Yapmak ve Tanrıya Tapmak ekonomik ve politik süreçler haline getiriliyor.

Oysa aradığımız KULLUK.. burnumuzun ucunda.. göremiyoruz. Burnun ucunun secde ile yere sürtülmesinin hikmetini ararsanız.. bu KİBİRLE nemli cihazımızın koku alması için kuru kalmamasının sırrını bilirseniz.. ene’nin neden hüve’ye KENDİLİĞİNDEN geçemediğinin bilinmezini anlarsınız.

Dil ve düşünceyi kullanmak, özellikle kötüye,  kulluğu kaldırır.. en güçlü ve en keskin silah DİL’dir. Elde silahtır, ilim de silahtır, düşünde silahtır, kalemde silahtır ve kelam da silahtır.. fakat hepsinin anası dildir. Saydıklarımın  ortaya çıkardığı veya çıkaracağı  etkinlik, san’at ve hikmet, funun ve hukuk, sevgi, saygı ve  onur, çıkar, yarar ve ürün bizim kimlik ve kişiliklerimizin içerikleridir. Eğer bu malzeme makul, makbul, meşru ve Salih değilse kabını bozan keskin sirke gibi nefsi ve eneyi tahrib ve ifsad eder. . İdeoloji ve teknoloji bunun bariz misali.

Boş Vehim ve Kör Hayal kökünden oluşturduğumuz dil ve düşünce ile.. en kuşkusuz bir şekilde  dünyanın tamamen maddeden ibaret  olduğuna, en kesin evren veriler ve en değişmez akıl ilkeleri ile,   inandığımız ve  inandırabildiğimiz gibi tam tersine tamamen manadan ibaret olduğuna da inanabilir ve inandırabiliriz.

Amma hepsinin kökünde bulunan “insan”ı unutarak ve unutturarak.

“İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendin bilmezsin bu nice okumaktır” diyen samimi Yunusvari uyarılar, gelinceye, yenileninceye ve yineleninceye  kadar bu YEN-YİN’İN kesret-i  hakikati  böylece devam edecektir.

Dünya bir harftir, insan bir harftir; İNEN kitab nasıl bir işaret ise GÖNDERİLEN rasul nasıl bir delalet ise.. harfin gösterdiği isim, işaretin anlattı hikaye, delaletin gösterdiği hakikat bizi  YARATILANLARIN kesretinden YARATAN’ın vahdetine  götürmek için ARATILMIŞLAR...

Amma biz dilin sade yapısını kararta kararta  ve dinin sade işlevini boza boza, onu kötü niyet ve fena amaçlarımıza alet ede ede kararttık.

Ekonomik ve politik çıkar ve yararları için acelesi olanlar.. bu hırs, bu heves, bu hased ve bu heva  ile nasıl en yeni tebliğ ve dinler karşısında eski dinlerini, koltuklarını ve pastalarını korumuşlarsa.. hak ve hakikatı arayanlarda şu hilm, şu hikmet, şu takva ve şu haya ile  uyarı ve eleştirileriyle tarihte kendilerine verilen rolleri oynamışlardır.

“Ben ve sen “ kimsesi ile “bu ve şu”  nesnesi,   “o”nların  ÖZ-NE ?’sinin etrafında tavaf-ı taharrisinin iktizasını yaparken ve kıyam-ı hacatını kaza  ederken  O’nu görememesi, yaptığımız savaş ve barış içinde gizlenen yarış’ın sınavıdır.

Ekonomik ve politik çıkar ile hak ve hakikat bir bakımdan bir birine o kadar yakın, bir bakımdan birbirinden o kadar uzak ki.. yani ticaret ve siyaset ilim ve ibadeti beslerken.. ilim ve ibadet ticaret ve siyaseti desteklerken.. bu süreç içinde insan türlü Hile ve Hudalarla, çeşit çeşit Hilaf ve Nifaklarla  DİL’i  kul-lanarak kulluk’unu yitirebiliyor. Sadece dili mi ? Bilimi de, Hikmeti de, Felsefeyi de ve en kötüsü Dini suistimal eder. 

Dili kötüye kullanmanın  en bariz ve herkese açık olan örneği YALAN’dır.

İnsanın yokluk varlığının üstüne ilk giydi gömlek KENDİ’dir.

Bu gömlek şu dörtlükten oluşur.

ŞEKAVET                                 SAADET

KENDİ

SIDK                                           KİZB

Bu gömleke “kedi” adını verdim.. çünkü nereden yere bırakırsan bırak kedi hep dört ayak üzerine düşer. Bir de ön teker nereye giderse arka teker oraya gider. Her işinde, her eyleminde, her değişiminde, her deyişiminde kedi ya sadıktır ya kazibtir. Eğer doğru (sdk)  söylerse tüm araba o tarafa ve o köşeye gider.. Eğer yalan (kzb) söylerse tüm dörtlü o yöne ve istikamete gider. Bu gömleğin üstendeki gömlekler de aynı şekilde.. cedi gömleğide, redi gömleğide.. çeşitli tasaddurıyla ve türlü tasarruflarıyla.. cennet veya  cehenneme gider.

ŞEKAVET                                 SAADET

Cehennem            KEDİ                Cennet

SIDK                                           KİZB

Hasılı fuadın sıdka ya da kizbi,

ayadı ya saadet  atar ya da şekavete sokar.

Çünkü kulluğu bıraktı ve dili kullandı hem de kötüye kullandı..

Ben dili kullandım mı ?

Ya da yeterince kulluk yapabildim mi ?

Kullanmadığımı şundan anladım, bu gün kızım Mevdudi’nin Kur’an’ın dört temel terimi (İlah-Rab-Din-İbadet)  adlı kitabını okumuş, bana dedi ki bu güne kadar dinimi yeterince anlamamışım.. baktım kavramlar benim esrar-ı şeriat dediğim kavramlara benziyor.. mahiyetini anlayayım diye yöntembilimsel analize başladım ve bu dizinin içindeki tabloları yaptım.. Zaten dikkat ederseniz kavramların birbirini içeren bir AKSİYOMATİK’i var.. İlah varsa rab vardır, rab varsa din vardır, din varsa ibadet vardır.. bu ussallaştırma, bu kavramlaştırma, bu aksiyomatikleştirme yani belli bir ilke ya da ülküden kalkıp tüm bilgi ve buyrukları, anlam ve anlatımları bir düzen ve dizge içine sokarak düşünce ve dilini koordine edip kontrol altına alma insandaki MİZAN hakikatinin bir sonucudur. İmam-ı Nursî (R.A.) den  ahzettiğim dörtlüm ise şudur: Rububiyet, ubudiyet, risalet ve velayet ki bunlara esrar-ı şeriat derim.

Şimdi ben kendi dünyamda bu mizana uyarak bir içerikli düşünce  NİZAM’ı ve somut dil DÜZEN’i  ortaya koymuş ve bunu kendime ve çocuklarıma ve çevreme bir GERÇEK diye kabul ettirmeye, yani dili kullanmaya yeltenmemişim.. ki Mevdudi’in gerçeğini kızım kendi gerçeği olarak kabul etmiş. Yani MEVDUDİ  ya da başka dünyaların hatta karşıt dünyaların anti-MEVDUDİ’si, DİLİ ETKİLİ BİR SURETTE KULLANARAK, taklidleri kendi tahkiklerine götürebilmişler..   bu kötü bir iş mi ? değil fakat eğer kulluktan uzaklaştırıyorsa, arayışı durduruyorsa ve insanı esmasının azamına ve takviminin hilkatine  ve amelinin ahsenine verimli ve bereketli bir surette götürmüyorsa daha iyi iş değil…

O zaman ne yapalım ?

Dili kullanarak onun kulu haline gelmemek için onu tanımalıyız.

İnsan düşmanını tanırsa ancak onu yener.

Kendini ve benini iyi  ve iyiye kullanmanın yolu kulluk yapmak ve Allah’a tapmaktan geçer.. ne yazık ki insanlar Allah’tan başka tanrılara ve sanrılara tapıyorlar.. yani onlara ilgi duyuyor, onları merak ediyor, onları arıyor, onları tanıyor, onları biliyor, onları seviyorlar.

Sakın bende, sende biz de onlardan olmayalım ?

Öyle ise bu kesreti üreten ve ona beka rengi veren dile ve düşünceye dikkat edelim.. vehmimizin köküne ve hayalimizin temeline inelim..

Dilimi yazalık ya da başka nedenlerle insanlara karşı  kullanmadım ve bu yüzden yöntembilimsel analizin yolu açıldı..

İyi bir kulak yaptım mı ? yani iyi bir kulluk ortaya koydum mu ? Ulu Allah’a bana verilen yeteneklerim ve bahşedilen olanaklarım kadar taptım mı ? En son Ulak’ın Ahsen-i Amel olan sünnet-i seniyyesine iyi uydum mu ?

Uysaydım Mevdudi’ye kızımı kaptırmazdım.. amma kendi gerçeğime de kulluk ettirmez ve kendi sanrıma da taptrmazdım..

Umarım tüm ümmet-i Muhammed (A.S.M) ve  kızımda  benim gibi daha etkin bir İNSAN, daha gürden bir VATANDAŞ  ve daha içten bir MÜSLÜMAN olmaya çalışır. Öyle ki imanı ve İslamlığı içinde  insanlığını ve kendini unutmaz.

 Sağlıcakla kalın.

OSMANZİYA

DUYURU

Sentaks / sözdizimsel / BEYANÎ eksikliklerim VE

semantik / anlambilimsel / MAANΠ yetersizliklerim

için düz yazıdan özür dilerim.

UYARI

Düz yazı bahane.. şemalar şahane.. yazının dizinindeki tabloları  izlediğinizde imgelemiş ve irdelemişte olacaksınız isterseniz.. böylece emellerine nail olacak ilmi AÇIKCA görmüş ve hatırınıza sail olacak iradeyi SEÇİKCE örmüş bulunacaksınız.

http://sites.google.com/site/yontembilim/

http://sites.google.com/site/insanilim

http://groups.yahoo.com/group/BAKARA/

http://groups.yahoo.com/group/oku-ikra/

http://groups.yahoo.com/group/yontem-bilim/

http://groups.yahoo.com/group/insanbilim/

www.yontembilim.com

www.insan-bilim.com